Ich piosenki nuciła cała Polska, dziś te zespoły już nie istnieją. Co się z nimi stało? [FOTO]

Przez lata zdobywały serca fanów, podbijały listy przebojów i kształtowały oblicze rodzimego rynku fonograficznego. Dziś już ich nie ma. Przenieśmy się więc w czasie, by przyjrzeć się z bliska polskim zespołom, które kiedyś były na topie, ale zniknęły z polskiej muzycznej mapy. Czym zajmują się dziś ich członkowie?

Zespół "Sistars"

Zespół "Sistars" powstał w 2001 roku w Warszawie. W jego skład wchodzili: Paulina i Natalia Przybysz (śpiew), Marek Piotrowski (instrumenty klawiszowe), Bartek Królik (gitara basowa, śpiew) i Marcin Ułanowski (perkusja). Pierwszy album zespołu zatytułowany "Siła sióstr" ukazał się w 2003 roku. Album, wydany przez wytwórnię hip-hopową, Wielkie Joł, zajął pierwsze miejsce na liście OLiS.

Piosenki pt. "Synu" i "Spadaj" zyskały ogólnopolską popularność. Formacja otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia w tym dwa Fryderyki w kategoriach Nowa twarz fonografii i Album roku – hip-hop.

W 2004 roku ukazał się jedyny minialbum zespołu pt. "EP". Na płycie znalazła się prawdopodobnie najpopularniejsza piosenka zespołu – "Sutra". Nagrodzona Fryderykiem kompozycja w kategorii Produkcja Muzyczna Roku zajęła pierwsze i drugie miejsce na Szczecińskiej Liście Przebojów oraz Liście Przebojów Programu Trzeciego Polskiego Radia, a także znalazła się na siódmym miejscu oficjalnej listy przebojów Airplay Chart.

W 2005 roku ukazał się drugi album studyjny zespołu pod tytułem "A.E.I.O.U.", który zdobył status złotej płyty i osiągnął szczyt listy OLiS. Pochodzące z tego albumu utwory, takie jak "Inspirations", "My Music", "Na dwa" i "Skąd ja cię mam", zyskały ogromną popularność.

Zespół zakończył działalność w 2006 roku. Siostry Przybysz kontynuowały karierę solową, podczas gdy Bartek Królik i Marek Piotrowski skoncentrowali się na działaniach w zespole "Łąki Łan". W 2011 roku grupa pojawiła się na scenie raz jeszcze podczas koncertu Orange Warsaw Festival. Rok później, w 2012 roku, zespół wznowił swoją działalność.

Nie było jakiejś jednej sytuacji. Można powiedzieć, że to był po prostu taki crash, naprawdę ciężko jest pogodzić tyle osobowości. Nie mogę powiedzieć, że zostałam skrzywdzona, po prostu myślę, że i tak by do tego doszło, bo każdy z nas musiał poczuć sam siebie osobno jako istota pełna i władcza twórczo. Ja na przykład bardzo potrzebowałam pisać sama piosenki. Myślę, że prędzej czy później i tak każdy z nas poszedłby we własną twórczość - mówiła o rozpadzie zespołu Paulina.

W 2013 roku ukazał się pierwszy utwór po reaktywacji zespołu, zatytułowany "Ziemia", który trafił do rozgłośni radiowych. Jednak w tym samym roku, w wyniku nieporozumień, formacja została ponownie rozwiązana.

Była reaktywacja, dosyć krótka, po której doszliśmy do wniosku, że jednak jesteśmy naprawdę na innych planetach - mówiła w jednym z wywiadów Natalia.

W rezultacie siostry Przybysz postanowiły utworzyć nowy zespół o nazwie "Archeo Sisters". Dziś obydwie zajmują się swoimi solowymi karierami.

"Just 5"

"Just 5" to polski boysband, który został założony wiosną 1997 roku.Skład grupy został wybrany podczas castingu spośród 600 kandydatów w marcu 1997 roku.

Grupę tworzyli: Bartosz Wrona, Grzegorz Kopala, Shadi Atoun, Daniel Moszczyński oraz Robert Kryla. Just 5 był wzorowany na amerykańskim odpowiedniku, czyli zespole "Backstreet Boys".

Pierwszy album zespołu, zatytułowany "Kolorowe sny", zadebiutował na rynku fonograficznym pod koniec wiosny 1997 roku. Okazał się sukcesem i sprzedał w nakładzie łącznym 250 tysięcy egzemplarzy.

Formacja szybko zyskała popularność wśród młodzieży, zdobywając liczne nagrody, takie jak Mikrofon Popcornu dla "Najpopularniejszego zespołu 1997 roku" w marcu 1998, a także nagrodę w kategorii "Przebój roku" za utwory "Gdzie nie ma róż" i "Kolorowe sny", oraz wyróżnienie "Srebrne Otto" czasopisma młodzieżowego Bravo w kategorii "Najlepszy zespół 1997 roku" w lutym 1998.

Just 5 zagrał ponad 500 koncertów w Polsce, z czego 360 miało miejsce między czerwcem a grudniem 1997 roku. Inauguracyjny występ odbył się 1 czerwca 1997 roku. Ostatni album boysbandu zatytułowany "Cienie wielkich miast" ujrzał światło dzienne w maju 1999 roku. W marcu 2000 roku Grzegorz Kopala opuścił skład zespołu.

Na koncerty wjeżdżaliśmy w obstawie policji. Zawsze znalazła się grupa, której się to nie podobało. Niestety, muszę to powiedzieć, były kamienie, butelki, to były poważne rzeczy, ale przeżyliśmy - wspominał Kopala. Po rozstaniu z zespołem zajął się tworzeniem muzyki chrześcijańskiej.

Mimo wcześniejszych zapowiedzi dotyczących wydania nowego albumu grupa rozpadła się w 2002 roku. Bartosz Wrona i Grzegorz Kopala rozpoczęli solowe projekty muzyczne, natomiast Daniel Moszczyński objął rolę lidera zespołu "Bibobit". Wcześniej pełnił funkcję frontmana w zespole "Wolny Band" oraz był wokalistą w grupie metalowej "Terminal".

W kwietniu 2016 roku Bartosz Wrona, podczas wywiadu dla Gazety Olsztyńskiej, powiedział, że reaktywacja zespołu nie jest w ogóle brana pod uwagę.

"Blog 27"

Dwie bliskie przyjaciółki, Tola Szlagowska i Alicja Boratyn, zaczęły swoją przygodę z muzyką w wieku zaledwie 12 i 13 lat, przy wsparciu ojca jednej z nich, Jacka Szlagowskiego - doświadczonego perkusisty, który współpracował m.in. z takimi zespołami jak "Lady Pank" czy "Oddział Zamknięty".

Dziewczyny zdecydowały się przyjąć charakterystyczny, nieco mroczny wizerunek, później określany jako styl emo. Ich zespół otrzymał nazwę "Blog 27", ponieważ Tola Szlagowska i Alicja Boratyn urodziły się tego samego dnia - 27 listopada. Projekt szybko zyskał na popularności.

Polscy nastolatkowie szybko pokochali młode wokalistki, a gdy "Blog 27" nawiązał współpracę z zespołem "Tokio Hotel", było jasne, że przed młodymi artystkami karier stoi otworem.

W 2005 roku wydano ich pierwszy singiel, "Uh la la la". Dwunastoletnia Tola Szlagowska i trzynastoletnia Alicja Boratyn w mig stały się bardzo popularne. Wkrótce po premierze pojawił się kolejny przebój, "Hey Boy (Get Your Ass Up)", który szybko zagościł w rozgłośniach radiowych.

Album zespołu pt. "LOL" trafił na listę najlepiej sprzedawanych płyt. Młode fanki pokochały grupę nie tylko za ich muzykę, ale i za charakterystyczny styl wokalistek.

Blog 27 zdobył rozpoznawalność nie tylko w Polsce, ale także za jej granicami, głównie dzięki współpracy z zespołem "Tokio Hotel". Tola Szlagowska i Alicja Boratyn wystąpiły przed tą grupą podczas ich trasy koncertowej po Europie.

To doświadczenie sprawiło, że utwory "Blog 27" zyskały popularność m.in. w Niemczech, we Francji, we Włoszech, a nawet w Japonii. Na ich koncie znalazły się liczne nagrody, w tym prestiżowe MTV Europe Music Awards.

W 2006 roku, gdy zespół znajdował się na szczycie popularności, niespodziewanie Alicja Boratyn ogłosiła, że odchodzi z zespołu. W mediach szybko pojawiły się spekulacje na temat konfliktów dziewcząt.

Dla mnie zespół to grupa ludzi, którzy mają podobną wizję i chcą razem coś stworzyć. Cieszyłam się, że osiągnęłyśmy sukces w Polsce i za granicą, ale brakowało mi koncertów na żywo. A w tym zespole muzyka i twórczość nie były na pierwszym miejscu: największy nacisk kładziono na promocję i ubiór - mówiła w rozmowie z "Super Expressem".

Przyznała, że powodem konfliktu z Tolą Szlagowską było odmienne podejście do „sławy\”. Ala nie przepadała za wywiadami, sesjami i promocją. Czuła, że jej zdaniem się w zespole nie liczy.

Mimo jej odejścia zespół nadal istniał. Do Toli dołączyli nowi członkowie, w tym perkusista Jan Szlagowski (brat Toli), klawiszowiec Adam Miliw-Baron, gitarzysta Aleksander Miliw-Baron, basista Paweł "Justin" Rosiak oraz tancerki Sylwia Dymek i Maria Foryś. Przez pewien czas menadżerką Toli Szlagowskiej była Maja Sablewska.

Tola Szlagowska wystąpiła z częścią zespołu (Janem Szlagowskim i Aleksandrem Miliw-Baronem) w serialu "39 i pół" u boku Tomasza Karolaka. W tym okresie zespół promował swój album "Before I'll Die", a przeboje z tej płyty, takie jak "Cute (I'm Not Cute!)", szybko zdobyły popularność i trafiły na listy przebojów. W 2008 roku Tola Szlagowska ogłosiła, że odchodzi z zespołu. Tym samym zamknęła oficjalną stronę internetową "Blog 27 i wyjechała do Stanów Zjednoczonych.

"PIN"

Zespół "PIN" został założony w 2003 roku przez wokalistę Andrzeja Lamperta, gitarzystę Sebastiana Kowola i klawiszowca Aleksandra Woźniaka. W zespole grali również basista Erwin Rudy i perkusista Adam Jendrzyk.

Zespół rozpoczął swoją działalność w 2005 roku, debiutując na Mini Recitalu podczas 42. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W czerwcu tego samego roku wydali swój pierwszy singiel, "Bo to, co dla mnie", który zdobył tytuł Przeboju Lata 2005 i znalazł się na składance TOPtrendy 2006.

20 sierpnia 2005 roku muzycy wydali swój debiutancki album zatytułowany "0001", zawierający nie tylko wspomniany singiel, lecz także drugi przebój, "Odlot aniołów", oraz utwór "2 kwietnia 2005", dedykowany papieżowi Janowi Pawłowi II. W tym samym roku rozpoczęli trasę koncertową, biorąc udział m.in. w Festiwalu Jedynki w Sopocie oraz w koncercie bożonarodzeniowym "Święta, święta", gdzie wykonali pastorałkę "Święty czas" i polską wersję piosenki Cliffa Richardsa "Mistletoe and Wine".

W listopadzie 2005 roku Radio WAWA uhonorowało zespół nominacją do nagrody Złote Dzioby w kategorii debiut roku. W 2006 roku zespół ponownie wziął udział w Festiwalu Jedynki w Sopocie, zajmując czwarte miejsce za ich piosenkę "Wina mocny smak".

W latach 2006 i 2007 zespół poświęcił się pracy nad nowym albumem, co zaowocowało wydaniem płyty o tytule "Muzykoplastyka". Miało to miejsce dokładnie 29 sierpnia 2008 roku. Album promowany był m.in. singlem "Niekochanie", który stał się jednym z hitów lata 2008, zajmując siódme miejsce w plebiscycie na Przebój Lata 2008 RMF FM.

Piosenka znalazła się wśród 11 propozycji do nagrody na festiwalu w Sopocie. Była również utworem promującym film Szymona Jakubowskiego "Jak żyć?". Została też wykorzystana w ścieżce dźwiękowej serialu "Barwy szczęścia". Dodatkowo, znalazła się na 16. miejscu w plebiscycie Hit roku 2008 RMF FM. Drugim singlem promującym album było "Pójdę pod wiatr, jak najdalej", a trzecim – "Wino i śpiew".

W 2008 roku zespół otrzymał nominację do nagrody Złotych Dziobów w kategorii Zespół Roku, przyznawanej przez Radio Wawa. W lutym 2009 roku gościnnie wystąpili z utworem "Niekochanie" w programie "Piosenka dla Europy 2009", będącym polskimi eliminacjami do 54. Konkursu Piosenki Eurowizji.

25 listopada 2009 roku PIN zakwalifikował się do finału Krajowych Eliminacji do Konkursu Piosenki Eurowizji 2010 z utworem "PIN Lady", lecz zrezygnował z udziału, tłumacząc to koniecznością reorganizacji harmonogramu nagrań ich nowego albumu oraz modyfikacją planów promocyjnych i koncertowych.

23 lutego 2010 roku otrzymali nagrodę Złotego Dzioba Radio Wawa w kategorii Zespół Roku. 24 maja 2011 roku wydali swój trzeci album zatytułowany "Film o sobie". Pod koniec 2011 roku zespół zawiesił swoją działalność artystyczną. W 2020 roku muzycy ponownie się spotkali i zaczęli wspólnie grać m.in. prezentując utwór "Samotny dryf" podczas koncertu Premier na 57. KFPP w Opolu.